Starten met stoppen
Al snel na de presentatie van 'Starten met Stoppen' volgt de eerste opdracht. Henk Nooteboom, directeur-eigenaar van een van de grootste trailerbouwers van Europa (www.nooteboomgroup.com) gaat zijn bedrijf overdragen aan een opvolger van buitenaf.

Business Case Nooteboom Trailers

Na mijn onderzoek naar de persoonlijke en emotionele processen bij verkoop en overname van bedrijven en de ontwikkeling van het programma 'Starten met Stoppen', kom ik eind 2002 in contact met Henk Nooteboom, directeur-eigenaar van Nooteboom Trailers te Wijchen. Henk is net zoals ik de vierde generatie en staat op het punt de leiding over het familiebedrijf over te dragen aan een nieuwe directeur.

De Raad van Commissarissen is op dat moment in contact met iemand van buiten de familie om Henk op te volgen. Henk is één van de weinige ondernemers die ik heb ontmoet, die zich bewust was van het feit dat hij zelf begeleiding bij dit proces nodig heeft, wil het een succes worden. En zo ontstaat er een inspirerende samenwerking waarbij ik het proces van overdracht afstem met de Raad van Commissarissen en met de opvolger van Henk.

'Is het verstandig om Henk gelijk zitting te laten nemen in de RvC?', 'wie begeleidt de nieuwe directeur?', 'hoe stemmen we het proces van overdracht af?' waren een paar van de vragen die in deze business case aan bod kwamen. Uiteindelijk ben ik anderhalf jaar betrokken gebleven. Ik heb een intensieve band met Henk opgebouwd. Doordat Henk in een bijna gelijke situatie zat als ik toen ik afscheid nam van Smals B.V., al was Nooteboom Trailers wel een veel groter bedrijf, herkende ik alle fasen van dit proces nog beter. De voorbereiding, de overdracht en het loslaten, vooral dat laatste, is erg lastig voor ondernemers.

Door deze opdracht krijg ik een volledige bevestiging in de praktijk van de uitkomsten van mijn onderzoek. Met deze opdracht begon ook een nieuwe fase in mijn carrière als organisatieadviseur en coach. Ik ben actief de markt opgegaan met een voor die tijd nieuw programma: Starten met Stoppen.

www.nooteboomgroup.com


Citaat van een interview uit het blad 'FAMILIBEDRIJF', maart 2003.

DE KUNST
VAN HET LOSLATEN

Citaat:
Nooteboom: "Ik had grote moeite iemand te vinden die mij zou kunnen helpen bij juist het emotionele aspect. Via via kwam ik bij Laurens terecht."
Smals: "Het eerste wat hij tegen mij zei was: 'Ik wil liever vooraf geholpen worden dan achteraf'"
Nooteboom: "Als je emoties achteraf moet repareren, kost je dat een jaar bij de psychiater. Emoties zelf kun je natuurlijk niet voorkomen. Wel kun je voorkomen dat je beslissingen neemt, die nog meer emoties veroorzaken. Laurens voorkomt onnodige emoties bij mij en mijn opvolger."
Smals: "Ik fungeer nu als een intermediair tussen hem en het bedrijf. Ook dat is een onderdeel van ons programma. Ik bel regelmatig de voorzitter van de Raad van Commissarissen. Daardoor worden deze mensen betrokken bij de situatie. Als beide partijen weten wat er speelt, is de kans op botsingen kleiner."
Nooteboom: "Bijna iedere ondernemer neigt ernaar niet los te laten. Maar als ik me ermee zou bemoeien, ga ik dirigeren. Ik ben een dominant baasje, een zeepkistman. Ik hou ervan mijn visie te verkondigen. Tegelijk weet iedereen dat het niet werkt, twee kapteins op een schip. Ik moet dus reder worden, zodat mijn opvolger zo snel mogelijk zelfstandig zijn koers kan uitzetten."
Smals: "Ik heb hem ervan weerhouden zich te veel met het bedrijf te bemoeien."
Nooteboom: "Laurens vroeg mij op de man af: 'Wie is het klankbord van de algemeen-directeur?' (Pauze) Ik begon te denken: 'Dat ben ik, want ik heb de kennis'. Laurens was duidelijk: 'Naar mijn idee moet de voorzitter van de raad van Commissarissen het klankbord zijn.' Ik baalde daarvan en zei: 'Lul.' Maar hij had wel gelijk. Een opvolger kan de kennis zelf opdoen."

Decorum

Nog geen week voor dit interview heeft Henk Nooteboom zijn tekenbevoegdheid als algemeen directeur overgedragen. Het is wennen. Maar: "Vanaf nu huurt mijn opvolger mij in" Om de grens van de overdracht te markeren, voegde Nooteboom wat decorum toe, waaronder een voorlezende notaris. "Je moet zo'n moment extra lading geven. Voor iedereen is dan extra duidelijk dat jij niet langer verantwoordelijk bent."
Het moment ontroerde Nooteboom. Zelf vergelijkt hij de heftigheid van de emoties van een bedrijfsoverdracht met die tijdens hoogte- en dieptepunten in de familie- en vriendenkring. "Het is een ingrijpend proces, vergelijkbaar met rouw. Je moet afscheid nemen van je baan en je mensen. Daar komt bij –omdat ik eigenaar blijf- dat je ook nog eens je portemonnee aan een ander in bruikleen geeft."